Hogwart

Hermiona_Grengr

...
SZKOŁA MAGII I CZARODZIEJSTWA

Podręcznik do Mugoloznawstwa

Wydawca: Ministerstwo Magii, Wydział Ksiąg Magicznych, 2006 Londyn

--------------------------------------------------------------------------------

Spis treści

Mugoloznawstwo - wprowadzenie do przedmiotu cz.1

Zapoznanie z przedmiotami mugolskimi oraz ich przenzaczeniem

Zwyczaje: Mugole i Czarodzieje cz.2

O tym jak wazne jest mugoloznastwo

Magia Oczyma Mugoli

O tym jak mugole bali się i nadal boją sie magii

Mugole a Magia

Zabiegi mugoli aby zlikwidować magię.

--------------------------------------------------------------------------------

Mugoloznawstwo - wprowadzenie do przedmiotu cz.1

*

Jest to przedmiot zajmujący się nauka o mugolach. O ich zwyczajach, sposobie życia.

Mugol- osoba nie magiczna, nie posiadająca, żadnych zdolności właściwym czarodzieją. Nie mylić z Charłakiem

Charłak- osoba nie magiczna, pochodzenia czarodziejskiego. Z, nie wiadomych przyczyn Charłaki nie posiadają zdolności właściwym czarodzieją mimo swojego pochodzenia. Charłakiem jest np. woźny Filch.

Czarodzieje, zwłaszcza ci, którzy nie mieli sposobności na kontakt z mugolem, powinni się tej nauki przyłożyć.

A, zwłaszcza, osoby, które chcą później pracować z muogolami. Np. będą w wydziale Ministerstwa Magii, które zajmuje się muogolami i czarodziejami, którzy w pewien sposób utrudniają im życie.

Jeśli, bardziej przyjrzymy się, życiu mugoli, będzie można stwierdzić, Że ich życie w pewien sposób podobne do życia czarodziei.

Tylko, że bardziej skomplikowane.

*

Mugole i Czarodzieje

Ludzie niemagiczni ( znani jako mugole) lękali się magii szczególnie w czasach średniowiecznych, prawdopodobnie dlatego, że nie wiele o niej wiedzieli i nie potrafili rozpoznaj jej przejawów w tamtych czasach symbolem czarnoksięstwa była kobieta, czarny kot i czarny kogut. Ale, tu już wkraczamy na tereny Historii Magii. Mugole niestety nie wiele myśleli. Albo palili niewinne osoby, albo jak udało im się złapać czarownicę to i tak nie umierała na stosie. Uciekała za pomocą magii. Można, tu stwierdzić, że mugole są mniej inteligentni i logiczni od czarodziejów. Dla tego młody Czarodzieju apeluję do Ciebie. Nie przeszkadzaj, mugolm, nie dręcz ich. Przecież i tak maja, życie trudniejsze od ciebie i są mniej rozumni.

Zapoznanie z przedmiotami mugolskimi oraz ich przenzaczeniem

MUGOLSKIE PRZEDMIOTY

*

1.LODOWKA - URZADZENIE CHLODZACE DO UTRZYMYWANIA SWIEZOSCI PRODUKTOW SPOZYWCZYCH.

2.MIKROFALOWKA - URZADZENIE SLUZACE DO SZYBKIEGO PRZYGOTOWYWANIA JEDZENIA.

3.KOMPUTER - "ENCYKLOPEDIA WIEDZY I ROZRYWKI"

4.ODKURZACZ - URZADZENIE DO CZYSZCZENIA ZA POMOCA WCIAGANIA BRUDU.

5.ZELAZKO - URZADZENIE DO PRASOWANIA UBRAN.

6.TELEWIZOR - URZADZENIE DO OGLADANIA PRGRAMOW TELEWIZYJNYCH.

7.RADIO - URZADZENIE DO SLUCHANIA MUZYKI, WIADOMOSCI ITP, ITD.

8.DISCMAN - URZADZENIE DO ODSLUCHIWANIA PLYT CD.

9.WALKMAN - URZADZENIE DO ODSLUCHIWANIA KASET.

10.MAGNETOWID - URZADZENIE DO OGLADANIA KASET VHS

11.DVD - URZADZENIE DO OGLADANIA PLYT DVD.

12.PRALKA - URZADZENIE SLUZACE DO PRANIA BRUDNYCH UBRAN.

13.PIEKARNIK - URZADZENIE DO PIECZENIA NP. INDYKA LUB CIAST.

14.SAMOCHOD - URZADZENIE SLUZACE DO SZYBKIEGO PORUSZANIA SIE Z MIEJSCA NA MIEJSCE.

15.WAGA - URZADZENIE DO WAZENIA NP. MASY CIALA

16.SAMOLOTY - URZADZENIA SLUZACE DO PRZEMIESZCZANIA SIE DROGA POWIETRZNA.

17.ZMYWARKA - URZADZENIE SLUZACE DO MYCIA BRUDNYCH NACZYN.

18.SZCZOTECZKA DO ZEBOW - URZADZENIE SLUZACE DO MYCIA ZEBOW.

19.ROBOT KUCHENNY - "NAJLEPSZY PRZYJACIEL KAZDEJ GOSPODYNI"

20.DLUGOPIS - COS DO PISANIA NA NABOJE.

21.BUDZIK - SLUZY DO BUDZENIA.

22.TRAMWAJ I AUTOBUS - SRODKI TRANSPORTU MIEJSKIEGO MPK

23.STATEK - TRANSPORT ODBYWAJACY SIE DROGA WODNA.

24.ROWER - URZADZENIE NA 2 KOLACH DO JEZDENIA

25.MOP - URZADZENIE Z DREDAMI DO MYCIA PODLOG.

--------------------------------------------------------------------------------

Zwyczaje: Mugole i Czarodzieje cz.2

*

Nie tylko, Mugole podczas swych nie udolnych prób próbują pozbyć się magii, ale i Czarodzieje. Zazwyczaj, są to Czarodzieje czystej krwi, należący do różnych ugrupowań czarnoksięskich. Np. Voldemort i jego poplecznicy. Oni nie tylko próbują zawładnąć światem magii, ale i prześladują mugoli. Zabijają, zaczarowywują różne przyrządy mugoli. Doprowadzają do tego, że osoba nie magiczna traci zdrowe zmysły. Dobrze wiedzę, że mugol nie może się przed nimi obronić, ponieważ nie posiada, żadnych mocy. Ministerstwo magii stara się zapobiec różnej formie prześladowania osób nie magicznych. Jest ku temu stworzony specjalny oddział, który „pomaga” mugolm. Odczarowuje ich, stara się wyleczyć jeśli został poraniony i kara nieodpowiedzialnych prestidigitatorów. Lecz, nie zawsze to się udaje, Ministerstwo nie przywróci , życia niewinnemu mugolowi. Ci czarodzieje utrzymują, że osoby nie magiczne są bez użyteczne, mylą się.

I mugole mieli przebłyski rozumu, wnieśli dużo do życia czarodziejów, a oni tego nie zauważyli. Różne przyrządy, urządzenia takie jak żarówka, winda nawet sztućce. To wymyśli, nie kto inny jak mugole. Bez tego standard, życia czarodziei pogorszył by się. Tylko fakt jest w tym, że czarodzieje znikomo znają się na obsłudze prostych przyrządów produkcji mugolskiej. Wiele osób magicznych ludzi skorzystało by na takiej mądrości mugoli. Z badań przeprowadzonych przez Plus Hogwartu, że czarodzieje nie radzą sobie z takimi mugolskimi urządzeniami jak telefon i komputer. Najprostsze w obsłudze wydaje im się włożenie wtyczki do gniazdka, co się kończy w niektórych przypadkach, prażeniem prądem, bo niedouczeni czarodzieje wsadzają palce do gniazdka. To kolejny, przykład, że jeśli czarodzieje chcieli by nawiązać przyjaźń z mugolami, obydwie strony bo dużo zyskały.

A, ile jest mugoli, którzy ożenili się z czarownicami lub czarodziejami, lub dostały list z Hogwartu mimo swego pochodzenia. W tych czasach, spotyka się dużo czarodziejów nieczystej krwi. Szkoła jak Hogwart przetrwał dzięki przyjmowania właśnie takich uczniów. Jeśli podczas rekrutacji, brali by tylko uczniów czystej krwi szkoła by nie przetrwała, A, społeczność czarodziejska by na ty straciła. Wśród mugoli, można odkryć czarodziejów bardzo zdolnych.

Tu, znowu przywrócę problem Voldemota czy raczej Toma Marwolo Ridl’a. Jego ojcem był mugol, a tylko spojrzeć kim, a raczej czym się stał. Potężnym Czarodziejem, fakt też, że jest zły i w ogóle. Ale, jego ojcem był mugol. To chyba raczej źle, bo wina za istnienia Voldemorta spada na mugoli.

Ale, jednak trzeba pamiętać o wkładzie mugoli w naszym, czarodziejskim życiu. Może minimalny. Jeśli nie chcecie ich szanować to przynajmniej zostawcie ich w spokoju.

--------------------------------------------------------------------------------

O tym jak wazne jest mugoloznastwo

*

Mugoloznastwo przez wielkie M czyli Dlaczego Mugoloznastwo to bardzo ważny przedmiot.

Mugoloznactwa trzeba sie uczya poniewa? jest to bardzo wa?y przedmiot. Pomaga on w rozró?nianiu mugoli od czarodziejów . Na mugoloznastwie mo?na nauczya sie wielu ciekawych rzeczy o mugolach. Mugoloznastwo pomaga w wielu trudnych sytuacjach zwi1zanych np. Gdy mugol przy3apie cie na czarowaniu. W sytuacji takiej trzeba wymazaa mugolowi to zda?enie z pamieci. Na mugoloznasywie poznajemy du?o ró?nych ciekawych rzeczy jak co to jest mugol czy jak postepowaa z mugolami. Wed3ug mnie mugoloznastwo to jeden z najwa?niejszych przedmiotów. Mugoloznastwa trzeba sie uczya z ró?nych powodów. Jeden z powodów to , ?e na lekcji poznajemy zachowanie mugola i jak z nim postepowaa. Mugoloznastwo to mój ulubiony przedmiot. Oto kilka zdan o mugolu. Mugol to cz3owiek ró?ny od czarodzieja . Mugole nie umiej1 u?ywaa umys3u. Czarodziej uczy sie mugoloznactwa bo chce wiedziea wszystko o mugolach i jak ich unikaa. Jest du?o mugoli którzy o?enili sie z czrodziejami. Na Mugoloznastwie mo?na poznaa mugolskie przedmioty. Jeden z przedmiotów to lodówka w której mugole zamrazaja rózene rzeczy. Drugi to wieszak na którym mugole wieszaja ubrania. eby powieoia ubrania na wieszaku mugole najpierw je piorą w pralce. Jest jeszcze dużo przedmiotów .Niektórzy czarodzieje nie przyk3adaj1 sie do mugoloznastwa i sż bardzo ró?ne konsekwencje .Jedna z konsekwencji to nie odró?nianie mugola od czarodzieja. Inne konsekwencje s1 ró? ne. Gdy ktoo nie bedzie interesowa3 mugolem który przy3apie go na czymo to mog1 z tego wynikn1a ró?ne sprawy Jedna z nich to odkrycie przez mugoli owiata magii. Mugole maja też radio i telewizor przez który ogl1daj1 wiadomooci. W wiadomoociach puszczaj1 wszystko co dzieje sie na owiecie. Gdy czarodziej nie nauczy sie wszystkiego pilnie o mugolach. Mugoloznactwo to nauka wiedYy o mugolach. Mugole to ludYie nie magiczni . Są też czarodzieje z nie magicznych rodzin. Na mugoloznastwie poznajemy wszystko o mugolach. Mugoloznastwo to ważny przedmiot . Ponieważ na mugoloznastwie nauczyciele ucz1 uczniów.

--------------------------------------------------------------------------------

Magia Oczyma Mugoli

Mugole, zwykli, nie magiczni ludzie, uważali zawsze magię za bardzo niebezpieczną. Jednocześnie sami próbowali interpretować układy planet i wróżyć z kart, z mizernymi jednak skutkami. Stworzyli oni tzw. znaki zodiaku i przypisywali im wpływ na poszczególne części ludzkiego ciała (np. lew, serce). Mugole wierzą w magiczną moc amuletów, które sami wykują sobie z jakiegoś tworzywa (a wszyscy wiemy, że tylko zaczarowane przez magów amulety mają jakąkolwiek wartość), i często powierzają tym świecidełko swoje szczęście. Myślą, że życie ludzkie jest określone przez ślepy los i trzeba ten los jakoś obłaskawić. Na początku ludzie zajęli się astrologią (z greckiego aster gwiazda i logos słowo), czyli nauką opartą na przekonaniu o wpływie ciał i zjawisk niebieskich na życie ludzi. Dzisiaj w każdej mugolskiej gazecie można znaleźć tzw. kącik astrologiczny gdzie są umieszczane horoskopy. Astrologia wiąże się bezpośrednio z wróżbiarstwem. Wielu mugoli bojąc się o swoją przyszłość udaje się do wróżki (oczywiście te wróżki to stare oszustki, każdy wie, że jedyną jasnowidzącą naszego stulecia była Kasandra Trelawney). Najbardziej popularną formą wróżb jest chiromancja, czyli odczytywanie losu człowieka z kształtu dłoni i linii na ręce. Mugole wróżą zresztą ze wszystkiego: z mąki pszennej (aleuromancja), z obrączki zawieszonej na nitce (daktylomancja), z wody (hydromancja, z powietrza i pogody (aeromancja), ze świętych ksiąg (bibliomancja), z wykładania kart (kartomancja), z badania zależności liczb (arytmomancja numerologia). Do wróżbiarstwa zalicza się także wiarę w sny. W starożytności mugole bali się magii i dlatego palili na stosie kobiety, uważane za czarownice. Zazwyczaj palili zwykłe mugolki, bardzo rzadko zdarzało im się złapać prawdziwą czarownicę. Było to zresztą bezsensowne, gdyż czarownice rzucały czar zamrożenia na płomienie, a potem się teleportowały. Mugole byli zadowoleni, że pozbyli się złych mocy, a kobietom nic się nie działo.

--------------------------------------------------------------------------------

O tym jak mugole bali się i nadal boją sie magii

TORTURY CZAROWNIC

*

Od czego zaczęło się torturowanie czarownic?
Pewnego dnia kilka mugolskich dzieci bawiło się w chowanego (gra mugoli - jedna osoba szuka pozostałych, które się schowały). Trójka dzieci, które się schowały w jaskini, była świadkami teleportacji do jaskini czarownicy Tortiny i jej uczennic z Wyższej Szkoły Magii i Czarów (WSMC). Tortina zauważyła dzieci i z przerażenia zamieniła jednego z chłopców w żabę. Pozostali dwaj zdążyli uciec. Opowiedzieli w swoim mieście o zaistniałej sytuacji. Wiadomość o istnieniu czarownic rozeszła się błyskawicznie.
Dlaczego torturowano?
Ponieważ mugole bali się, że pewnego dnia obudzą się zamienieni w żaby.
Kogo torturowano?
Ponieważ Tortina miała rude włosy, torturowano wszystkie kobiety z rudymi włosami oraz osoby, które zadawały się z takimi osobami.
W jaki sposób torturowano?
Spalano czarownice na stosie lub nabijano je na pale. Mugole nie wiedzieli, że w ten sposób nie można zabić czarownicy (czarownice tylko udawały, że umierają). W tym czasie zginęło wiele mugolskich kobiet, które posądzono o czary.
W jakim czasie (w jakich latach) torturowano?
Pod koniec XVII i na początku XVIII wieku.
Dlaczego wszystko się skończyło?
Po pewnym czasie opowiadanie chłopców uznano za bzdurę i przestano mordować kobiety posądzone o czary.

--------------------------------------------------------------------------------

MUGOLE A MAGIA

*

Mugole stosują magię w kilku dziedzinach życia, choć tego nie wiedzą . Jednymi z głównych zastosowań magii wśród mugoli jest lecznictwo i iluzjonistyka.

Lecznictwo
Zwykli, nie magiczni ludzie od najdawniejszych czasów stosują magię, choć nieświadomie. Oczywiście wymyślają różne tezy na temat tego, w jaki sposób rośliny, zwierzęta i pierwiastki chemiczne potrafią uleczyć, ukoić ból, polepszyć pamięć czy nawet uchronić od śmierci. Jedne z ich założeń są trafne, inne nie. Mugole wciąż zadziwiają nas - czarodziejów niektórymi ich odkryciami. Niektóre mugolskie syropy, maści (to są różnego rodzaju eliksiry) rzeczywiście polepszają stan zdrowia czy samopoczucie. Mugole umieją przyrządzić Eliksir Słodkiego Snu ("leki na spokojny, leczniczy sen"- tak to nazywają ), choć nie tak mocny jak nasz, ale w zasadzie skuteczny. Również problemu dla nich nie stanowi zrobienie Eliksiru Energii ("napoje energetyzujące") i Eliksiru Pamięciowego ("leki na dobrą pamięć"), także nie tak skutecznych jak te czarodziejskie. Postęp w nauce wśród niemagicznych, zwykłych ludzi jest bardzo duży.

Iluzjonistyka
W XVII wieku jedną z ulubionych rozrywek mugoli było odwiedzanie tawern i barów. Tam główną atrakcją były występy iluzjonisty, czyli człowieka umiejącego dokonać rzeczy teoretycznie niemożliwych, takich których przeciętny obywatel nie potrafił wykonać. Z początku tymi iluzjonistami byli ludzie urodzeni w czarodziejskich rodzinach, lecz nie posiadający magicznej mocy (ich krewni nauczyli ich niektórych łatwych, podstawowych zaklęć). Każdemu charłakowi odpowiadało bowiem to, że w jakimś świecie, jeżeli nie w swoim, to w innym, potrafią się wyróżnić (przez wielu w świecie czarodziejów byli uznawani za kogoś gorszego, ponieważ nie mieli mocy). Z czasem charłaki nauczyły niektórych mugoli ich sztuczek. Ci oczywiście nie zdradzali innym tego, w jaki sposób potrafią dokonać rzeczy nierealnych, ponieważ wtedy to oni mogli występować w tawernach i dostawać za swoje występy dużo pieniędzy. W pogoni za sławą i pieniędzmi starali się odkryć nowe zaklęcia, co im nie wychodziło. Tylko jednemu mugolowi udało się odkryć 1 zaklęcie : Zaklęcie Znikalności. Od tamtego czasu nikomu nie udało się odkryć już żadnego zaklęcia. Tylko kilku mugoli zna i umie wykorzystać 4 zaklęcia : Zaklęcie Znikalności, Zaklęcie Pomniejszenia, Zaklęcie Powiększenia i Zaklęcie Lotności. To może i dobrze , bo nie wiadomo co by się mogło stać, gdyby wszyscy mugole znali wszystkie zaklęcia.

Tak jak wcześniej wspominałam, dobrze, że tylko kilku mugoli zna jakieś zaklęcia. Każdy wie, że magia jest niebezpieczna, nawet wtedy, gdy ktoś nie ma mocy. Taka osoba potrafi wyćwiczyć kilka niebezpiecznych zaklęć, a wtedy mogłaby uczynić coś strasznego. Departament Wiedzy o Mugolach wprawdzie kontroluje poczynania mugoli w dziedzinie magii, ale nie byłby w stanie kontrolować poczynań kilku miliardów nie magicznych ludzi. Wtedy powstrzymanie grupy jakichś szaleńców okazałoby się niezwykle trudne.

--------------------------------------------------------------------------------

ZABIEGI MUGOLI ABY ZLIKWIDOWAC MAGIE STOS NA CZAROWNICE

*

Odwołując się do słowa czarownik (czarownica), oznacza ono osobę zdolną zmienić los ludzi i prawa natury za pomocą rytualnych praktyk magicznych i symbolicznych. Wraz z końcem XIV w. jednak sens tego słowa ulega zmianom wskazując na demoniczne pochodzenie mocy czarownika. Uprawianie czarów zaczęto traktować jako antyreligię, której adepci oddają cześć Szatanowi. Narodziny mitu o opętaniu szatańskim oraz fala polowań na czarownice ściśle związane jest z burzliwymi ruchami religijnymi, które zniszczyły jedność zachodnioeuropejskiego świata chrześcijańskiego. Wciągu XV- XVI w. każdą herezję zaczęto kojarzyć z czarostwem a wszelkie praktyki niezgodne z dogmatami Kościoła, szczególnie uprawiane przez kobiety, uznawano jako dzieło szatana.

Religia katolicka, która nigdy nie odrzucała wiary w istnienie demonów, teraz właśnie znalazła sposobność, aby rzucić się w pogoń za szatanem, dopaść go i upokorzyć. Powołano słynny Trybunał Inkwizycyjny, czyli "Inquisito Hereticae Pravitatis", który w swych działaniach osiągnął niepojęte ekstrema, skazując na śmierć setki tysięcy niewinnych ofiar oskarżonych o kontakty z Diabłem i siłami nieczystymi. Ta opętańcza nienawiść do Szatana i magii kosztowała Europę ponad 6000.000 ofiar, a niektórzy badacze twierdzą, że ponad milion. Procesy o czary prowadzono nagminnie w Anglii, Francji, krajach skandynawskich, Szwajcarii, na Węgrzech i Czechach, a także w Polsce, gdzie podobno spalono ponad 30.000 czarownic. Tak więc stosy płonęły nieustannie.
Diabelski mit, który pojawił się w XV wieku i pozostał żywy do XVIII w. ma swe korzenie w różnorodnych, pochodzących z zamierzchłych czasów wątkach przekazywanych w legendach i wierzeniach. Stereotyp rytualnych mordów dzieci był wykorzystywany przez władców rzymskich przeciwko chrześcijanom. Ci zaś obrócili go przeciwko Żydom, potem heretykom i w końcu czarownicom. Termin "sabat" lub jego synonim "Synagoga", pochodzi od świątecznego dnia odpoczynku, obchodzonego przez Żydów w sobotę. W czasie prześladowania Żydów nabiera on heretyckiego znaczenia i już pod koniec Średniowiecza zaczyna odnosić się do zlotu czarownic i czarowników w odludnym miejscu o północy dla odnowienia ślubów wierności diabłu. Wiara zaś w to, że pojedynczy człowiek za pomocą pewnych praktyk może zaszkodzić nie tylko bliźniemu, ale całemu społeczeństwu żywa już była w epoce Merowingów (V-VIII w.). Stąd też wiara w obecność wiedźm pozwala w idealny sposób wyjaśnić nieszczęścia, choroby, epidemie, nieurodzaj i anomalie klimatyczne.
Prześladowcy kobiet uprawiające czary łatwo znajdowali swe uzasadnienie i potrzebne im argumenty w świętej księdze - Biblii. W V księdze Mojżesza jest napisane: "Niech nie znajduje się u ciebie taki, który przeprowadza swojego syna czy swoją córkę przez ogień, ani wróżbita, ani guślarz, ani czarodziej, ani zaklinacz, ani wzywający zmarłych; gdyż obrzydliwością jest dla Pana każdy, kto to czyni". W innych księgach Mojżesza znajdujemy słowa : "Czarownicy nie zostawisz przy życiu" oraz "A jeżeli mężczyzna albo kobieta będą wywoływać duchy lub wróżyć to poniosą śmierć". Nie jest jednak powiedziane w Biblii, że czarownice uprawiające magię korzystają z usług Diabła a ich siła ma swe korzenie w złych mocach.
Oficjalne stwierdzenie istnienia związku między czarostwem, czarną magią a siłami nieczystymi oraz teoretyczna definicja czarnej magii i demonologii powstała pod koniec XVw. Podstawę jej stanowiły dwa teksty, które nabrały charakteru normatywnego i ustawodawczego. Papież Innocenty VIII (5.12.1484 r.) ogłosił bulę "Pragnąc z największej pobożności", która może być uważana za akt ustanawiający prawomocność polowań na czarownice: "Wiele osób obojga płci... przy pomocy czarów, zaklęć, magicznych sztuczek... zabijano potomstwo kobiet, młode bydło, zatruwało i niszczyło płody ziemi, zsyłało nieszczęścia i męki, sprowadzało choroby i cierpienia... Z tej przyczyny, co jest moim obowiązkiem, zalecamy i zarządzamy, aby Inkwizytorzy czuli się upoważnieni do badania, zarządzania, uwięzienia i karania każdego podejrzanego o wzmiankowane niemoralne czynności, bez przeszkód..." Dwa lata później ukazała się książka, będąca największym sukcesem w całej historii literatury demonologicznej - "Młot na czarownice" (Malleus Maleficaum), autorstwa dwóch inkwizytorów: Henry`ego Institoris`a i Jacques`a Sprenger`a. Do końca XVII w. dzieło to stanowiło podręcznik określający reguły polowań na czarownice.

--------------------------------------------------------------------------------

Dobre co Very Happy

Hermiona_Grengr

Aj ale jak będziemy dawać podręczniki to nudne lekcje będą Sad

Aisza Blue

hmmm... no nie wiem Neutral

ale przynajmniej wystarczy w nie zerknąć i odrazu mniej będziemy mieli zad.dom. Twisted Evil

Hermiona_Grengr

wsumie racja Very Happy